Wie ben ik:

Ik ben Maarten Lautenslager 53 jaar, bijna 32 jaar gehuwd met Alice, mijn geliefde en gewaardeerde (v)echtgenote en gezinsmanager. Wij wonen in Veldhoven, onder de rook van Eindhoven. We hebben 2 uitwonende zoons Jeroen (25) en Niels (22), die in Breda en Veldhoven wonen. Ik ben al meer dan 31 jaar werkzaam bij de politie, waarvan de de laatste 13 jaar bij de Vreemdelingenpolitie in Eindhoven en omstreken, waar we met een flink aantal collega’s dagelijks druk zijn met het vreemdelingen gerelateerd politiewerk. Het is een fijne job, die we met plezier doen.

maandag 20 augustus 2007

Dag 13: 09 augustus 2007.

Dag 13: Donderdag 09 augustus 2007. Dagafstand: 60.03 km. Temperatuur: 25 tot 30 graden Celsius, zonnig. Fietstijd: 3 uur 48 minuten. Gemiddelde snelheid: 15.75 km/u. Hoogste snelheid: 43.41 km/u . Bij het wakker worden om 07.10 uur zien we, dat er geen nieuwe campinggasten bij gekomen zijn. Als gevolg van de dauw hebben we de tenten wederom nat ingepakt. Koffie en soep gemaakt en de fietsen opgetuigd. Om 08.05 uur heb ik de collega's op het werk tijdens de dagelijkse briefing gebeld om een teken van leven te laten horen. Iedereen probeert mij via mijn weblog te volgen, maar ja op de route naar Santiago de Compostela heb ik nog geen operationele internetcafé's kunnen ontdekken, vooral in de vakantiemaand augustus in Frankrijk en zeker niet in de kleine dorpjes op het Franse platteland of zoals de Fransen het plegen te zeggen: "Dans le campagne." De route van vandaag is kort en makkelijk qua beklimmingen en afdalingen.
Rond 13.00 uur hebben we in St Amant-de-Bonnieure in een plaatselijke "alles-in-één-zaak" (restaurant/bar/post/gokken/stomerij/bakkerij en "lokale roddeldienst") een heerlijke plat du jour gegeten (kip met gemengde groenten en rijst; ijs of gebak na en alles met een halve liter rode wijn). Rond half vier vinden we even buiten het dorp St. Angau een camping, €5,= per persoon per nacht. De camping wordt gerund door een Engelsman en is dus Brits geöriënteerd, gelet op de Engelse auto's en tour- en stacaravans, die bijna allemaal van Engelse kentkens zijn voorzien.
Na een verfrissende douche doe ik wat inkopen in het dorp. Nic blijft op de camping en houd "de wacht". De eigenaresse van een winkel vertelt mij, dat de vrouw van de plaatselijke notaris, namens de kerk, de pelgrims van stempels voorziet. Ik heb jammer genoeg de stempelkaart niet bij me. Dus teruggekomen op de caming heb ik meteen de stempelkaart van mij en Nic gepakt en ik ben teruggereden naar het huis waar de vrouw woont. De notaris opent zelf de deur en met alle Franse égards, word ik in mijn campingsmoking "in de wacht" gezet in de prachtige vestibule van de notariswoning.
Na een kort maar geanimeerd gesprek krijg ik mijn felbegeerde stempel. Snel terug naar de camping waar Nic wacht. Ik heb vervolgens gekookt en samen met Nic gezellig gegeten. Vervolgens wast Nic af en heb ik een half uurtje met Alice gebeld en diverse nieuwtjes uitgewisseld. Daarna hebben we nog wat klein onderhoud aan de fiets verricht. De route van devolgende dag naar Montignac doorgenomen onder het genot van een kopje koffie en vervolgens nog wat gekletst met de aanwezige campinggasen. Stipt 22.30 uur als brave jongetjes naar bed.

Geen opmerkingen: