Dag 42: Bezoek Cabo Finsterra.

Dag 42: Vrijdag 07 september 2007. Temperatuur 18 tot 33 graden Celsius, onbewolkt en veel zon. Om 07.15 uur staan we op en doen redelijk snel onze dingen, want we moeten om 09.00 uur met de bus mee naar Fisterra, het meest westelijke punt van Europa. Met de stadsbus naar het station en vervolgens per lijnbus naar Fisterra (21,40 Euro retour p.p.). Men heeft ons verteld, dat de busrit ongeveer 1,5 uur in beslag zal nemen, maar feitelijk komt het neer op een rit van ongeveer 3 uur. Voor we vertrekken, nemen we nog snel een ontbijt in het restaurant van het busstation. Ja, ja, ja weer croissants, maar het valt me op dat ze overal anders smaken en telkens toch weer lekker zijn!! De rit met de bus loopt langs de grillige Galicische oceaankust en trakteert ons op mooie panorama's, pittoreske dorpjes, oude vissershaventjes. Kortom je komt gewoon ogen tekort. Totaal geen vervelende tocht, mits je wilt zien wat aan je voorbij gaat. Aangekomen in Fisterra lopen we op gevoel naar de haven, die vlakbij het busstation ligt. We lopen eigenlijk gewoon met de andere buspassagiers mee en met z'n allen gaan we op in de weekmarkt. We kopen daar een flinke hoeveelheid druiven, waar we ons vervolgens aan te goed doen bij een klein strandje. We zoeken daarna de feitelijke weg naar Cabo Fisterra.

Na enkele keren vragen vinden we de juiste weg. Ook hier staat de Jacobsroute met de bekende schelpen aangegeven. We moeten toch nog een flinke wandeling van 3 kilometer bergop maken. Geen straf dus, want eigenlijk hadden we met de fiets moeten gaan. De temperatuur is ruim boven de 30 graden, maar binnen een half uur lopen zijn we bij de vuurtoren. We realiseren ons, dat we bij kilometerpaal 0 feitelijk de Camino fysiek hebben voltooid. Nic en ik gaan beiden onze eigen weg. Ik probeer zover als mogelijk door te lopen, neem uitgebreid de tijd om tot me door te laten dringen, dat ik de Camino heb gedaan/voltooid. Een heerlijk gevoel. Dat gevoel deel ik met Alice, door haar te bellen. Ze vraagt me of Fisterra net zo indrukwekkend is als Landsend in Cornwall (Engeland).

Ik moet bekennen dat Landsend mooier is naar mijn mening, maar dit punt heeft ook zo zijn charmes. Ik beleef het op een totaal andere wijze. Het is dus eigenlijk niet te vergelijken. Het is windstil, de oceaan is zoals de Engelsen dat uitdrukken: "Smooth as a mirror". Op diverse plekken ontdek ik resten van gedoofde kampvuurtjes. Hier blijken pelgrims hun kleding en schoeisel te verbranden, wat hoofdzakelijk dan 's nachts gebeurt. Om daar gedurende enige tijd te zitten en te staren over de ocenaan is toch indrukwekkend. Zeker tegen de achtergrond van de wetenschap dat ik zojuist de Camino heb beëindigd. Ik neem nog een souvenier mee naar huis, wat voor mij altijd een blijvende herinnering zal zijn. We lopen terug naar het dorp, waar de marktkooplui hun kramen aan het afbreken zijn. We belanden in een restaurantje waar we lekker eten. Nic eet soep en ik eet een salade. Samen eten we grote sardines (heerlijk) met gekookte aardappels en een fles rode wijn. Als dessert een lekker ijsje.

De hele entourage van haven, strand, oceaan, zon, vissers enz. is leker relaxed. We zijn een half uurtje te vroeg voor de bus en we nemen dus nog maar een koel pilsje. De rit terug is even onderhoudend als de heenweg, maar zowel Nic als ik dommelen af en toe wat weg. Zo rond 20.00 uur zijn we in Santiago en nemen de stadsbus naar Plaza Galicia. We wandelen op ons gemak naar het pension onderweg onderbroken door wederom een terrasbezoek, waar we nog uitgebreid het Spaanse avondleven, het flaneren der Spaanse vrouwen gadeslaan. Is ook wat!!! Het oog is hiermee ook tevreden gesteld. Om 21.30 uur zijn we terug in het pension. We werken elk ons dagboek/reisverslag bij. Nic kijkt nog naar wat sport op de televisie en valt eigenlijk meteen in slaap. Ik besluit toch nog even een rondje te gaan wandelen, anders lig ik de hele nacht te woelen. Voor morgen geen concrete plannen, waarschijnlijk om 12.00 uur naar de mis, met zwaaiend(?)wierooksvat, hopen we maar. Om 00.45 uur ben ik terug in het pension en ga ik naar bed.

Dag 41: Eerste volledige dag in Santiago de Compostela.

Dag 41: Donderdag 06 september 2007. Temperatuur 18 tot 32 graden Celsius en zeer veel zon. We staan zo rond 08.00/08.15 uur op. Geen echt ochtendritueel, zoals we dat de afgelopen weken gewend waren. We realiseren ons, dat we eigenlijk niet meer hoeven te fietsen. We moeten dus gaan waken, dat we geen ontwenningsverschijnselen krijgen. Ik breng mijn vuile wasgoed naar de wasserette en kan die in de loop van de dag ophalen tot uiterlijk 20.30 uur. In het restaurant ernaast namen we een ontbijtje. Croissantjes, Turos!! en koffie en/of thee. We gaan op zoek naar de bushalte, waar bus nr. 5 C stopt. Dat is dus de bus, die ons naar het busstation zal brengen. Daar zullen we overstappen op de bus naar het vliegveld. Twee busritjes voor 2,65 Euro p.p. Bij de RyanAir-balie op het vliegveld laten we ons informeren en we voor alle zekerheid onze elektronische vliegtickets nazien. Alles blijkt in orde te zijn. De zeer vriendelijke grondstewardess van de luchtvaartmaatschappij adviseert ons onze handbagage (elk 2 stuks) in één grotere tas te doen omwille van de veiligheidsmaatregelen op het vliegveld London-Stansted, zeker op 11 september, de dag van onze terugreis naar huis. Op het vliegveld van Santiago de Compostela zullen 2 stuks handbagage geen probleem opleveren, maar in London wel verzekert ze ons!! We stellen ons "inpakprogramma" daarom maar wat bij. We eten een broodje en nemen koffie en kijken de gang van zaken op het vliegveld aan. Hoofdzakelijk is het een komen en gaan van pelgrims. Ze vinden allen goed hun weg op het overzichtelijke vliegveld. We verwachten op 11 september dus geen problemen. Met de bus gaan we terug naar de stad en we stappen op Plaza Galicia uit. Nic gaat zijn eigen weg richting (oude) centrum, terwijl ik op weg ga naar de wasserette. Ik verdoe mijn tijd nog even in een Chinese winkel en andere lokale winkels, op zoek naar een grote tas. Tas gevonden maar eigenlijk te groot en ik vermoed, ik weet het haast wel zeker, dat Nic zich niet met zo'n tas wil vertonen. Dus ik koop vooralsnog geen tassen. Bij een kapper informeer ik naar de prijs van een knipbeurt (11,00 Euro). De wasserette blijkt al gesloten te zijn. Dus vanavond maar terug. Vervolgens naar het pension. Het blijkt dat DHL (de koeriersdienst) zijn werk goed heeft gedaan, want om 11.00 uur blijkt de door Alice verstuurde post te zijn afgeleverd. Gelet op de tijd ga ik maar meteen naar de stad, waar ik met Nic heb afgesproken op het plein voor de kathedraal. Halverwege blijkt Nic "gestrand" te zijn op een terras. Het was te heet voor hem om verder te lopen en het terras zag er volgens hem gezellig uit, dus hij is er maar gaan zitten en heeft een biertje genomen. Het biertje blijkt een aperatiefje te worden, want in één van de volgende straatjes belanden we in restaurant Carpe Diem, waar we van een zeer goede vismaaltijd (gamba´s en inktvis) met een fles rode wijn genieten. Na de maaltijd slenteren we door de stad en bekijken we de vele winkeltjes, waar allerlei souvenirs en andere snuisterijen worden verkocht. Het is steeds meer van hetzelfde. De Apostel Jacobus wordt commercieel uitgebuit. We bezoeken de kathedraal. De kerk is erg mooi en indrukwekkend. Ik bezoek de crypte en het bekende gouden beeld achter het altaar. Van enige sereniteit is in geen enkel opzicht sprake. Het kledingvoorschrift (bedekte armen, geen bloot dus en een hoofddoekje voor de dames) waarom verzocht wordt, wordt volkomen genegeerd. Alles loopt door elkaar, praat hardop met elkaar. Men fotografeert waar het verboden is. Er lopen zelfs gewapende veiligheidsmensen in de kerk, wat mij toch wel een gek gevoel geeft. Als ik informeer wanneer de mis is, waar traditioneel met het wierooksvat wordt gezwaaid, blijkt dat vooralsnog alleen morgen (vrijdag dus) te gebeuren. Het is zo, dat pelgrims daarvoor (moeten) betalen. Ik informeer heel voorzichtig wat dat dan wel mag kosten. 300 to 350 Euro. Dit is echt een anti-climax. Commercie opitma forma. Nic en ik verlaten de kerk en overleggen of we er morgen bij willen zijn. We blijven bij ons plan om morgen naar Finsterra te gaan. Nic blijft in de stad en ik ga mijn was ophalen en ik wil naar de kapper. Ik neem een biertje en ik lees (uit)eindelijk de brieven, die ik van thuis heb ontvangen. Het zijn fijne brieven en berichten om te lezen. Om zowat 20.30 uur ben ik terug in het pension en berg mijn schone was op. Om 21.15 uur komt Nic ook terug uit de stad. Hij heeft lekker op een terras gezeten. Rond 22.45 uur ga ik nog even een pilsje pakken in een van de vele (studenten)kroegen die Santiago rijk is. Het is erg gezellig en je komt echt in kontakt met studenten en de lokale bevolking. Het is erg warm, te warm eigenlijk om te gaan slapen, maar als ik zo rond 01.30 uur terug kom ligt Nic al diep in dromenland. Ik ga ook slapen dus.