Wie ben ik:

Ik ben Maarten Lautenslager 53 jaar, bijna 32 jaar gehuwd met Alice, mijn geliefde en gewaardeerde (v)echtgenote en gezinsmanager. Wij wonen in Veldhoven, onder de rook van Eindhoven. We hebben 2 uitwonende zoons Jeroen (25) en Niels (22), die in Breda en Veldhoven wonen. Ik ben al meer dan 31 jaar werkzaam bij de politie, waarvan de de laatste 13 jaar bij de Vreemdelingenpolitie in Eindhoven en omstreken, waar we met een flink aantal collega’s dagelijks druk zijn met het vreemdelingen gerelateerd politiewerk. Het is een fijne job, die we met plezier doen.

woensdag 15 augustus 2007

Dag 3: 30 juli 2007.

Dag 3. Maandag 30 juli 2007. Dagafstand: 137.58 km. Temperatuur: 17/19 graden Celsius, bewolkt en af en toe zonnig, wind. Fietstijd: 8 uur 17 minuten. Gemiddelde snelheid: 16.57 km/u. Om 07.30 uur na een heel goede nacht in een trekkershut zitten we weer op de fiets. Vanuit Londerzeel de route gevolgd. Bij, beter gezegd, even na Peizigem van de route geraakt maar kort daarna weer teruggevonden. Door Aalst heen gereden en vervolgens langs de rivier de Dender. Zag er niet schoon uit. Daarna dwars door Ninhove, waarna we koffie drinken en onze gekochte broodjes opeten.
Omdat we van de route weg waren gereden, willen we weer dezelfde weg terugrijden. We rijden dan wel tegen het verkeer in op een éénrichtsweg. Dat is natuurlijk om moeilijkheden vragen......... We worden door een surveillerende politiepatrouille tegen gehouden. De zeer goed ogende vrouwelijke politie-agent vroeg om wat we van plan waren. Nadat we dat verteld hadden, sommeerde ze ons vriendelijk, doch dringend in het Vlaams: "Allez mannen, ge zult motte gaan stappen, als ge er wilt geraken, en met mij ginne problemen wilt krijgen..........!!" Zo gezegd, zo gedaan. We volgen de rivier tot in Geraardsbergen, waar we midden in het dorp, bij de apotheek voor de deur soep en koffie drinken. Vanuit Geraardsbergen naar Lessines fietsen we over een zeer slecht en modderig pad. Dwars door Lessines, een druk industriestadje. Vanuit Lessines naar Doornik/Tournai rijden we over een heuvelachtig parcours met een flink aantal kuitenbijters. In Doornik nemen we de verkorte route naar Rongy genomen. Nog tweemaal gepoogd een stempel te scoren. Kerken wel open maar monsieur Le Curé blijkt beide malen op stap te zijn!!!!
Precies op de Belgisch/Franse grens heb ik exact 7000 kilometer gereden met mijn fiets. Heel bijzonder!!
Bij de grenspassage maken we foto's gemaakt en vervolgens zoeken we een camping in Saméon. Bij de eerste camping 'Le petit Clos' was wel plaats (€ 7.50 voor 2 personen), maar geen eetgelegenheid. De plaatselijke friterie was gesloten. De volgende camping (€ 9.50 voor 2 personen) had ook plaats en de patron was zo aardig voor ons nog friet met steak klaar te maken. (Weer pepersaus). Na het eten gaan we douchen en drinken samen koffie. We maken ons klaar voor de nacht. Gelet op de heldere hemel zal het wel weer een koode nacht worden. We gaan erg voldaan naar bed na een rit van ruim 130 kilometer. We zijn allebei behoorlijk moe na al die inspanningen.

Dag 2: 29 juli 2007.

Dag 2: Zondag 29 juli 2007. Dagafstand: 71.84km Temperatuur: 15 tot 20 graden Celsius. Heftige regen in de morgen tot 11.00 uur Fietstijd: 4 uur 11 min Gemiddelde snelheid: 17.11 km/u. Afgelopen nacht redelijk tot goed geslapen. Diverse keren wakker geworden van de regen die gestaag blijft vallen.

We hebben afgesproken niet in de regen op te breken. De weersverwachting is wel regen in de nacht en ochtend waarna het zal opklaren. De eerste regendruppels die ik hoorde, althans waar ik van wakker werd, was om 03.15 uur. Nu is het 07.45 en het regent nog steeds en flink. In mijn kleine tentje kleed ik me liggend aan. Een hele exercitie dus. Als ik buiten de tent ben trek mijn regenponcho aan en sta vervolgens wat hulpeloos rond me heen te kijken. We zijn niet de enige "slachtoffers" van het weer. Er staan ook 2 bromfietsers (old-timers) uit Nederland. Het blijken een jonge en een meisje te zijn die gisteren ook uit Nederland zijn vertrokken en onderweg zijn naar Tours. Om 10.30 uur besluiten we toch maar te vertrekken. Dat betekent dus opbreken in heftige regen. Ik maakte nog de grap: "Nic, als we ingepakt hebben, dan zul je zien, dan wordt het droog!!" En.........?? We vertrekken zonder regen en de rest van de dag geen regen meer, half bewolkt. Bij het opstappen trap ik door de derailleur. De schrik slaat me om het hart........!!!!!! Derailleur kapot....????? Maar na een snelle inspectie bleek het slechts een afgelopen ketting. In Rijkevorsel eerst naar een bakker, die snel gevonden was, om brood te kopen. Fietsen netjes gestald in de daarvoor bestemde fietsenstalling. Toen we binnen stonden zagen we dat een Belgische auto bij het achteruitrijden mijn fiets omver reed, die vervolgens tegen de fiets van Nic viel en ook op de grond kletste. Op roepen en gillen van ons en inmiddels naar buiten gerend zijnde konden we erger voorkomen. Enige schade aan de fiets van Nic. De tegenpartij/veroorzaker betaalde, na enig aandringen en dreigen met politie, de schade aan Nic. Kortom, wel enige commotie. Omdat we nog niet ontbeten hebben, drinken we maar eerst koffie gedronken in Rijkevoorsel in een café-biljart, waar ik op één mijn trainingstochten reeds eerder was geweest. Op een rustig tempo rijden we naar Londerzeel door het in de regen armoedig lijkende België, over stille en verkeersarme binnenwegen. We fietsen door de middeleeuwse stad Mechelen, waar we bij het hoofdbureau van politie een stempel scoren. In Londerzeel op de camping/chaletpark aangekomen, besluiten we een trekkershut te nemen, hetgeen na een snelle berekening ietwat goedkoper blijkt te zijn dan 2 fietsen/tenten en 1 standplaats. Alles wat de afgelopen nacht en morgen nat geworden is hangen/leggen we te drogen in de avondzon en dat in combinatie met een klein windje en alles is snel droog.

Daarna hebben we onszelf nat gemaakt aan de buitenkant om vervolgens de binnenkant (pils) in het restaurant te bevochtigen. We eten daarna een prima maaltijd, een varkenshaas voor Nic en een biefstuk voor mij, allebei in pepersaus met frietjes en sla. Na het eten wandelen we terug naar de trekkershut om te genieten van een zelfgezet kopje koffie met een door Ineke (vrouw van Nic) meegegeven candybar. Na nog wat opruimwerkzaamheden gaan we redelijk vroeg naar bed.

Dag 1: 28 juli 2007 Dag van vertek.

Dag 1: Zaterdag 28 juli 2007. Dagafstand: 62.48 km. Temperatuur: 20/22 graden Celsius winderig en halfbewolkt. Fietstijd: 3 uur 16 minuten. Gemiddelde snelheid: 19.08 km p/u
Beginstand kilometerteller: 6735km
Dag van vertrek.
Om 08.00 uur samen met Niels naar de kapper "de Barbier", waar ik me kaal heb laten scheren.
Vervolgens naar huis om de allerlaatste dingen in orde te brengen. Jeroen laat weten dat hij eerder zal aankomen in Eindhoven. RyanAir vliegt dus weer eens op tijd.
Volgens afspraak gaat Niels met Alice Jeroen van het vliegveld Eindhoven Airport afhalen en ze rijden van daaruit door naar Vessem.
Ik pak mijn fiets en rijd nog even langs de fietsenmaker om Bas van Herk gedag te zeggen. Onderweg naar de rozenkweker, waar ik voor voor Alice een bosje rozen als afscheidskado koop, kom ik nog langs de kapper, die me nogmaals veel succes en veilige kilometers toewenst.
Via Zandoerle en door de bossen, rijd ik naar Vessem, waar Alice en de jongens al zullen zijn.
Ik word welkom geheten door broeder Fons van der Laan. De mensen, die hebben gezegd te komen zijn er bijna allemaal.
Naast de geplande koffie met krentebrood maakt broeder Fons er een ware happening van!! We zingen zelfs en er is een zeer fraaie toespraak.
Het rondgaan van de kaars waarbij de gasten mij een goede reis toewensen is zeer indrukwekkend. Dit alles had ik dus echt niet verwacht en ik ben zeer onder de indruk, meer dan emotioneel zelfs. Daarna probeer ik mijn zeer zorgvuldig voorbereide speech te doen, maar door de emoties overmand, bak ik er naar mijn beleving/mening helemaal niets van. Ik sla me er door heen en uiteindelijk is het gelukt.
Daarna een informeel samenzijn, waarbij ik van iedereen persoonlijk en zorgvuldig afscheid neem. Op mijn verzoek wordt er een foto gemaakt van de vier broers Lautenslager.
Nadat ik van Alice en de kinderen afscheid heb genomen, vertrek ik ongeveer 50 minuten later dan gepland om 12.50 uur richting Rijkevorsel.
Tine, mijn schoonzusje, legt alles vast op de video en gaat er een CD van branden. Heel erg bijzonder. Ik heb er totaal niet aan gedacht. Is erg attent en lief.
Via Hoogeloon, Bladel fiets ik naar Reusel waar ik bij de grens met Alice nog even telefoneer om haar te bedanken voor de wenskaart met lieve en bemoedigende woordjes, die ze in mijn bagage heeft gestopt. Na wat gegeten te hebben stap ik weer wat minder geëmotioneerd en veel rustiger op de fiets en rijd naar Arendonk om daarna via het jaagpad naar Turnhout te fietsen.
De wind is stevig tegen als ik richting Merksplas en Rijkevoorsel rijd.
Via een telefoontje van Alice hoor ik dat Nic, mijn fietspartner, reeds in Rijkevoorsel is en bij de kerk op mij wacht. Na een tiental minuten ben ik er ook en op het bankje voor de kerk praten we wat bij.
Het routeboek geeft aan dat de camping 5 km ten oosten van de stad ligt. In een lingeriewinkel vraag ik de weg. Het blijkt dat we ongeveer 5 km terug moeten fietsen. We stellen ons zelf gerust met de vaststelling dat dat zeker niet de enige keer zal zijn!!
Op recreatiecentrum Breebos, vlakbij de plaatselijke gevangenis, zetten we onze tenten op. We drinken koffie en bouillon en gaan daarna douchen.
Een Belgisch echtpaar van een stacaravan nodigt ons op de koffie en we praten tot ongeveer 21.00 uur. Als het begint te regenen snel de fietsen op slot en de tent in.
We liggen dus al om 21.30 uur in bed. Niet te geloven, maar het is echt waar.
We kunnen niet in slaap komen, ondanks het feit dat we beiden toch moe zijn van afgelopen nacht en dag. Als het ophoudt met regenen, hebben toch nog een uurtje gepraat met de buurman. Uiteindelijk zo rond 23.00 uur hebben we de slaapzak opgezocht.