Dag 32: 28 augustus 2007.

Dag 32: Dinsdag 28 augustus 2007. Dagafstand: 64.82 km. Temperatuur: 30 tot 35 graden Celsius, zon en wind. Fietstijd: 4 uur 25 minuten. Gemiddelde snelheid: 14.65 km/u. Hoogste snelheid: 38.28 km/u. Omdat we uiterlijk om 07.30 uur uit de herberg weg moeten zijn, heb ik mijn wekker op 06.00 uur gezet. Ik heb de hele nacht echt slecht geslapen. Allerlei doemscenario's flitsen door mijn hoofd. Uiteindelijk sta ik om 05.30 uur op en ik doe mijn ding. Veel te vroeg ben ik klaar en we maken aanstalten te gaan. We besluiten toch maar eerst koffie/bouillon te drinken in de herberg. Spaart gas uit en we kunnen wachten op Albert Morales de Spaanse pelgrim die mij zal helpen. Hij komt zijn afspraak na en om even na 07.30 uur verlaten we de herberg onder streng toezicht van een de nonnen van de Orden del Cister. We gaan naar de bank, waar we te woord worden gestaan door een vriendelijke employé. Mijn Visakaart krijg ik terug. Mijn transactie is niet geactiveerd. Het gepinde geld ligt in een separate lade. Gegevens worden uitgewisseld en ik krijg een fotokopie van de transactiestrook van de geldautomaat. We proberen de kaart nogmaals uit, doch de machine weigert mijn kaart. Blijkt dat de chip in mijn nieuwe Visakaart niet "communiceert" met oudere geldautomaten. Voorts blijkt uit de strook dat er een korte stroomonderbreking is geweest. Als service wordt er nog gebeld met het Visakantoor te Madrid en men verzekert mij, dat de transactie niet is geactiveerd. Alle gegevens heb ik, dus kan ik als ik thuis ben alles bewijzen en bespreekbaar maken, als het anders zou zijn. Opgelucht ga ik samen met Nic op weg. Albert bedankt ik hartelijk en we wisselen gegevens uit. Als ik straks thuis ben zal ik hem een bedanktbrief/-mail sturen. Hij woont in Barcelona en wilde wel kontkt houden. Een relaxte kerel en wellicht leuk voor de toekomst. Voor we echt gaan fietsen, bel ik Alice nog!! Belangrijk omdat ze zich erge zorgen maakte. Ik heb haar gerust gesteld. We rijden richting San Juan de Ortega. Het is heet, al gauw stijgt de temperatuur van 20 graden naar 30 graden Celsius en dat op een hoogte van 800 tot 1000 meter. Onderweg in Belorado kopen we fruit in de supermarkt. Appels, bananen en druiven. De druiven eten we gelijk op, op het marktplein onder schaduwrijke bomen. Heerlijke ambiance.

Gedurende de fietstocht van vandaag maken we kennis met de Spaanse hoogvlakte, zijn temperatuur en zijn wind. 50 km onder deze omstandigheden zijn vergelijkbaar met 100 km trainen in Nederland. Zwaar dus!!! We komen vandaag weer te vroeg (ze zeggen Pronto) in de herberg. Weer voor niets overnachten. Minimale voorzieningen. Na het douchen etc zijn we om 16.00 uur net te laat om iets te eten. We drinken iets en we werken onze dagboeken bij. Om 19.00 uur kunnen we in het cafeetje annex "restaurant" iets eten. Ergens naar toe fietsen heeft geen zin. Alles ligt op bijna 10 km afstand.

We ondergaan het gewoon. Een pelgrim heeft recht op ontbering!! Ik blijf in het restaurant zitten en schrijf een brief naar huis. Nic doet zijn ding en om 18.00 uur drinken we samen wat, als voorafje voor het eten. Voor €11,= eten we tortilla met een goed glas wijn. Na het eten genieten we van een tweede glas wijn. Niet te geloven €0.50 betaalde ik. Tussendoor heb ik nog telefoonkontakt met thuis. Alles loopt op rolletjes voor zover je daarvan kan spreken.

Ik loop nog even de kloosterkerk binnen waar een woord-/discussiedienst gaande is voor de Portugees sprekende pelgrims. Heel apart en heftig. Vandaag ontmoeten we diverse nationaliteiten: Japanners, Spanjaarden, Ieren, Duitsers, Nederlanders, Canadezen, Chinezen, Namibiërs, Italianen, Portugezen, Fransen en Engelsen. Kortom de hele wereld. Om 22.15 uur naar bed. Morgen om 06.00 uur op.

Dag 31: 27 augustus 2007.

Dag 31: Maandag 27 augustuss 2007. Dagafstand: 54.03 km. Temperatuur: 20 tot 30 graden Celsius en veel zon(nig). Fietstijd: 3 uur 45 minuten. Gemiddelde snelheid: 14.36 km/u. Hoogste snelheid: 54.13 km/u Op een normale tijd staan we op en om 09.00 uur bij 20 graden Celsius vertrekken we richting Sto. Domingo de la Calzada. Uit Logroño wegkomen verliep redelijk snel. Aangezien ik een oude uitgave heb en Nic een nieuwe uitgave heeft van het routeboek, is het enigzins moeilijk de juiste weg vinden. Tevens zijn daar de wegwerkzaamheden en veranderingen debet aan. Op een gegeven moment werden we van de oude N120 afgeleid en rijden plotseling op de A12 (snelweg, nieuw en nog niet opengesteld voor het verkeer). Lange afdaling voor 2 fietsers alleen. Een uitdaging dus. Soms zit het mee en soms zit het tegen. Dat het tegenzit is het feit dat we als gevolg van deze omleiding de weg naar San Milan missen, waar ik het Monastario de Yuso had willen bezoeken. Gemiste kans. Inmiddels is het ongeveer een graad of 28 en een klein windje in de rug. We rijden relatief langzaam, omdat Nic last heeft van zijn hamstring (linker been). Hij wil niet forceren! Hij wil Santiago de Compostela halen. Naarmate de rit vordert gaat Nic beter rijden. Rond 13.30 uur komen we bij de camping in Sto Domingo de la Calzada aan. We krijgen een abominabel stukje toegewezen voor €26,=. Je zou je hond er nog niet op uitlaten. We hebben het niet geaccepteerd en zijn doorgereden. In Sto Domingo de la Calzada bij de stadsgrens staat al een informatiehokje met een Duits sprekende werkstudent, die ons naar de herberg van het klooster van de SRA de la Anunciacion Orden del Cister verwijst. Daar zijn we wat te vroeg (voor fietsers althans), maar we vinden er gratis (een vrijwillige donatie is voldoende) onderdak. Na het kwartier maken en opfrissen lopen we Sto. Domingo in. Bezoeken de kerk met de kip en de haan. Eten en drinken wat. In de vooravond kopen we bij de plaatselijke supermarkt wijn, stokbrood, boter en olijven. Het smaakt ons heerlijk. Het blijkt, dat mijn telefoon het niet meer doet op generlei wijze. Nic SMS-t voor mij naar huis. Omdat ik toch wil telefoneren loop ik naar een hotel en vraag of ik mag bellen. Dat kan maar betalen met Visa kan niet. Dan maar eerst naar de geldautomaat. Op de normale wijze pin ik geld maar om een of andere reden wordt mijn pinpas door het apparaat ingeslikt. Shit happens. Het aparaat start niet meer op. Ik heb vervolgens 112 gebeld en heb om hulp gevraagd. De politie komo ter plaatse en heeft me met behulp van de tolkentelefoon te woord gestaan. De politie en het 112-personeel hebben me verteld dat er geen probleem is. Ondertussen kwam er ook een man voorbij die vertelt dat hij bij de bank werkt. Hij verzekert mij, dat het een probleem van de automaat is. Morgenvroeg om 08.00/08.15 moet ik bij de bank me melden. De politieman vraag ik om zijn naam, welke ik krijg. Ondertussen is Nic naar mij op zoek gegaan en heeft me uiteraard niet gevonden!!! Niels belt vervolgens naar Nic en deze zegt dat ik weg ben voor mijn telefoon. Ze maken zich uiteraard zorgen. Met een Spaanse pelgrim (docent fylosofie in Barcelona) en zijn Franse vriendin (uit Narbonne) ga ik terug naar de geldautomaat. Blijkt dat deze aangeeft in het Spaans, dat hij gewoon werkt. Met gemengde gevoelens ga ik terug naar de herberg. De Spaanse pelgrim biedt aan met mij mee te gaan morgenvroeg naar de bank om de eventuele taalbarrière te slechten. Er zijn nog goede mensen op de wereld! Nic beantwoordt nog een SMS van Niels, dat ik morgen zal bellen. Ik werk mijn reisverslag bij en ga met ernstig gemengde gevoelens naar bed. Ik hoop dat ik kan slapen!! Op onze kamer verblijft een Spaans gezin (vader, moeder + 2 zoons) en een Japans echtpaar dat de Camino op de fiets doet.

Dag 30: 26 augustus 2007 Rustdag in Logroño.

Dag 30: Zondag 26 augustus 2007. Om 08.15 uur schrik ik wakker na een uitzonderlijk diepe slaap, kleed me snel aan om naar de campingwinkel te lopen voor brood. Alleen hetzelfde stokbrood van gisteravond. Jammer dus, we moeten het ontbijt wat langer uitstellen. Ik loop nog even over de camping. Die is kleiner dan ik dacht. Ik ontmoet 2 Hondamotorrijders uit Oostenrijk, die de camino doen. Alleen voor het rijplezier. Ze zijn al een week onderweg en hebben nagenoeg de hele tocht vanuit Oostenrijk, Zwitserland en Frankrijk (de Alpen) en de Pyreneeën alleen maar regen gehad. Ik probeer nog de grap te maken van "een pelgrim krijgt wat hij verdient", doch ik word meteen gecorrigeerd, dat ze geen pelgrims zijn!!! Geen humor dus. Nic en ik vertrekken om 08.30 uur lopend naar het centrum van Logroño. Onderweg ontdekken/zien we een bakkerijtje, waar ze in onze ogen nog op een klassieke wijze brood bakken. We kopen daar ons "dagelijks" brood. De bakker verkoopt ook caminobrood in de vorm van een schelp. Op het plein voor de kathedraal eten we de broodjes op om vervolgens de verplichte stempel te scoren. We bezichtigen de kerk en wonen vervolgens de Heilige Mis van 10.00 uur bij. In de Spaanse taal weliswaar en ik heb er moeite mee en zit te knikkebollen. Na de kerkdienst proberen we Logroño te ontdekken. Het blijkt een grote stad te zijn, waarin de oude tijden gemakkelijk zijn opgegaan in moderne gebouwen en infrastructuur. Op sommige plaatsen mondain, op andere puur en authentiek. De achterafstraten bieden, zoals in zovele grote plaatsen, huisvesting aan de lokale bevolking en elke straat heeft zo zijn eigen identiteit en uitstraling. Culturen die elkaar ontmoeten. Het voelt warm, open en goed aan. Tegen 15.00 uur nemen we een pizzamaaltijd bij een afhaal-Italiaan, smaakt overigens erg goed. Vervolgens zijn we na 8 uur rondlopen in Logroño om 16.30 uur terug op de camping. We nemen een drankje en onze rust. Vanavond trekken we er weer op uit. Deze keer op de fiets naar hetzelfde restaurant van gisteravond. Wederom heerlijk gegeten. Om 22.30 uur zijn we terug op de camping. Daar schrijven we in onze reisverslagen en gaan bijtijds naar bed, want morgen wacht ons een warme dag. De verwachting is zonnig tot 28 graden Celsius.

Dag 29: 25 augustus 2007.

Dag 29: Zaterdag 25 augustus 2007. Dagafstand: 69.73 km. Temperatuur: 17 tot 30 graden Celsius, 's-morgens bliksem en harde regen, opklaringen tot flinke zon!! Fietstijd: 4 uur 31 minuten. Gemiddelde snelheid: 15.39 km/u. Hoogste snelheid: 56.34 km/u. Na een korte nacht (erg goed geslapen) om 07.30 uur opgestaan. Het vaste ritueel afgewerkt waarna we samen genieten van een lekker ontbijtje op de Spaanse wijze; 30 cm lang stokbroodje, boter, jam, koffie, jus d'orange en een muffin. We bedanken de Belgische pelgrim nogmaals, dat hij ons heeft verwezen naar deze refugio genaamd "Albergue Peregrinos Santiago Apóstol". Even de berg op maar dan heb je wat!! Het Nederlandse stel uit Haren (NBr) staan ook op het punt te vertrekken. Aan Nic vragen ze of ze vandaag met ons mogen meerijden. Pas de problem!!! Het belooft een relatief zware etappe te worden volgens het routeboek. Het ziet er dreigend uit. Het weerlicht en je hoort het rommelen in de donkere lucht. We gaan op pad en al snel rijden we in de stromende, het lijkt wel een tropische regenbui. We schuilen een paar keer bij een pompstation, onder een viaduct, en in een café. Met zijn vieren rijden is gezellig. Er is andere gesprekstof. Daardoor zijn we voor we het weten al over de 40 km. We pauzeren in een bushokje en nemen een kopje bouillon. Het weer klaart op en het lijkt wel of met het beter worden van het weer er ook meer pelgrims op de weg zijn. We zien wel "10 fietsers" maar zeker wel meer dan "50 lopers". Omstreeks 14.00 ur komen we in Logroño aan. We gaan naar het bureau voor toerisme. Is nog gesloten tot 17.00 uur. In de lokale pelgrimsherberg kunnen we als fietsers niet terecht. We worden verwezen naar een voor pelgrims ingerichte gymzaal met de mogelijkheid voor slechts 1 nacht. De beide dames Ria en Mieke gaan voor een hotel. Nic en ik kiezen voor een camping. Maar het wordt een kamer met alles er op en eraan op de camping voor €48,= per nacht. Na de douche, zitten we heerlijk in het zonnetje op het trapje van onze "trekkershut" in ons dagboek te schrijven. Om 19.00 uur hebben we in Logroño met Ria en Mieke afgesproken om samen te gaan eten. Om nog even op de campingbeheerster terug te komen!!! EEN KENAU. De fietsen mogen we niet binnen stallen en als......!!!! Als ik het er niet mee eens ben, dan kan ik mijn geld terugkrijgen en gaan. Geen probleem. Dus een kenau met een grote K!!! We gaan bijtijds naar de stad, waar we nog informatie gaan vragen bij het bureau voor toerisme. Ze adviseren niet per fiets naar de stad te gaan!! (Diefstal). In de kathedraal zijn de missen om 8/9/10/11/12/13 uur. Kom daar maar eens voor in Nederland. We besluiten morgen naar de mis te gaan en een stempel te halen in de kathedraal of bij het bureau voor toerisme of bij beiden. Verder zullen we de stad bezoeken en onze rust nemen. We ontmoeten Mieke en Ria op de afgesproken plaats, drinken wat en vervolgens gaan we gezellig uit eten bij de Italiaan. De hele avond is meer dan geslaagd en we wisselen adresgegevens uit. We maken de afspraak elkaar te zullen gaan ontmoeten in Compostela. Nic en ik fietsen terug naar de camping en we beschouwen het campingleven op zijn bijzonderheden.

Dag 28: 24 augustus 2007.

Dag 28: Vrijdag 24 augustus 2007. Dagafstand: 74.16 km. Temperatuur: 17 tot 27 graden Celsius, zon en wind. Fietstijd: 4 uur 31 minuten. Gemiddelde snelheid: 16.39 km/u. Hoogste snelheid: 46.85 km/u. In alle rust vertrekken vanaf 07.00 uur één voor één de lopers. Wij staan om 08.00 uur op en zijn om 08.45 uur gepakt en gezakt op weg naar de bakker. Om 09.00 uur verlaten we Sangüera bij een temperatuur van 17 graden Celsius. De etappe vandaag is aanzienlijk zwaarder (klimmen/dalen) dan we vooraf hadden ingeschat/verwacht. Ondanks de zwaarte is de tocht ontzettend mooi. Ik word weer enorm ingepakt door de "natuurlijke stilte" van het Spaanse landschap. Heel fascinerend. Op weg naar Puenta de Reyna passeren we nog enkele oude Spaanse dorpen al dan niet bewoond. Om 14.30 uur komen we in Puenta de Reyna. We passeren de 1e Refugio op zoek naar de camping, welke ongeveer 7 à 8 km buiten de stad schijnt te liggen. Terug naar de refugio. Een ervaren Belgische pelgrim raadt ons aan niet deze refugio te nemen, maar een nieuw geopende herberg aan de andere kant van de stad. Wel iets duurder €8 p.p.p.n. maar de faciliteiten zijn echt 100% beter!! Blijkt ook zo te zijn. Onze natte tenten van enkele dagen geleden gedroogd. De was gedaan en gedroogd. Druk, druk, druk ......!!! (maar niet heus dus).

Rond 16.30 uur zijn we te voet Puenta de Reina gaan verkennen. Een historisch monumentaal stadje. Echt de moeite waard. In een plaatselijke lokaliteit een paar "koele kletsen" ofwel "blonde jongens" genomen en daarna lekker een 'menu del dia' gegeten à €9.50 p.p., geen geld!!! Het is echt prima. Na het eten terug naar de refugio, waar we nog met een Nederlands stel gezellig babbelen alvorens we naar bed zijn gegaan. Een fijne dag met veel leuke ontmoetingen. Een Schots stel op de fiets onderweg van Farao (Portugal) naar Brugge (ferry naar Schotland). Hadden reeds via een andere route vanuit Brugge naar Farao gefietst. In de refugio een Nederlands stel ontmoet die op 05-08-2007 vanuit Haren bij Oisterwijk waren vertrokken. Zij hebben alleen maar slecht weer gehad (veel regen). Ze waren vastberaden 06-09-2007 te arriveren in Santiago de Compostela. Na veel SMS-jes te hebben beantwoord en brieven te hebben geschreven ben ik om 02.30 uur naar bed gegaan. Morgen wacht ons de etappe naar Logroño.

Dag 27: 23 augustus 2007.

Dag 27: Donderdag 23 augustus 2007. Dagafstand: 64.45 km. Temperatuur: 18 tot 21 graden Celsius, bewolkt en af en toe een spatje regen. Fietstijd: 3 uur 47 minuten. Gemiddelde snelheid: 16.96 km/u. Hoogste snelheid: 49.74 km/u. Na een uitstekende nachtrust sta ik om 08.00 uur op. Nic is ook van de partij. Na het wassen en aankleden, inpakken en optuigen van de fietsen gaan we om 08.30 uur richting supermarkt. Die is nog steeds gesloten. Even verderop is een pandaria (bakkerij), waar we wat uit de kluiten gewassen croissants en een maxi-eierkoek (gesuikerd) kopen. Om 09.00 uur vertrekken we onder een betrokken hemel, met af en toe een klein spatje regen, wat de hele dag voortduurt. We rijden ongeveer 50 km langs de N240, een zeer drukke nationale route. Zeer vermoeiend, maar mooie panorama's en uitgestorven dorpjes.

Onderweg maken we ons dagelijkse kopje bouillon. Het smaakt goed. Nic zegt dat hij zich wat minder voelt dan anders. Hij heeft wat medicijnen en een extra Dextro genomen. Ik rijd zowat de hele route voorop. Geen probleem. In Yesa zoeken we een restaurant waar we van een voortreffelijke 'menu del dia' genieten. Salade, forel, yoghurt en een fles rode wijn. €12,= p.p. Het venijn van de route van vandaag zit in de staart. Eerst een afdaling vervolgens een flinke klim van 9%. Aangekomen in Sangüesa zoeken we eerst de gemeentelijke camping, welke gesloten blijkt te zijn. Later blijkt dat de camping wordt gebruikt voor sociale huisvesting. Dat hoor ik bij het bureau voor toerisme, als ik op zoek ben naar een postkantoor. Het postkantoor blijkt te zijn gesloten. Bij een tabaczaak koop ik postzegels, zodat ik nog wat post kan versturen. We vinden onderdak in een pelgrimsherberg (14 plaatsen en zeer goed verzorgd, €8,= p.p.p.n.) 1 Amerikaanse journalist(reisverslagen), 2 Duitse jonge vrouwen (München en Pottsdam), 2 Spaanse vrouwen en 5 Spaanse/Baskische mannen, 2 Nederlanders (wij). Laat op de avond komen er nog 2 pelgrims, we wachten af. Nic en ik hebben in het dorp wat gewandeld en de zeer oude gebouwen bekeken (700-1500). We hebben als avondmaaltijd gekozen voor stokbrood met smeerkaas en een flesje rode wijn. Smaakte heerlijk wederom. De avond op ons gemak doorgebracht, terwijl alle andere pelgrims allen lopers, zich verbroederen met wijn en gezang. Zeer onderhoudend en mooi. Zeer sfeervol.

Dag 26: 22 augustus 2007.

Dag 26: Woensdag 22 augustus 2007. Dagafstand: 75.08 km. Temperatuur: 5,7 tot 22 graden Celsius. Koud, zonnig, bewolkt en winderig. Fietstijd: 4 uur 20 minuten. Gemiddelde snelheid: 17.29 km/u. Hoogste snelheid: 61.86 km/u. Na de inspannende en natte dag van gisteren lekker geslapen in Auberge Aysa boven op de top van Col du Somport. Na een karig, doch voedzaam ontbijt vertrekken om 09.30 uur. De temperatuur is slechts 5.7 graden Celsius, koud dus. Een magnifieke afdaling van bijna 14 kilometer (als een biljartlaken aan brede wegen) komen we in Canfranc, waar we bij de Guardia-Civil een stempel scoren. Steeds meer dalen we af, snelheden van 55 à 60 km per uur. Mijn fiets ligt als een blok op de weg!!! Het stuur trilt niet. Geweldige fiets Trek x500!! We bereiken Jaca, een vrij grote stad. Op een pleintje in de zon eten we een gekookt eitje en drinken een kop bouillon. Ik kijk uit naar een supermarkt en/of bakker doch zonder resultaat. Waarschijnlijk niet goed genoeg gekeken. Enfin we rijden verder richting Puerto de Oroel een berg van 1080 meter. Het klimmen gaat me steeds beter af. Ik heb het ritme te pakken. Daarna gaan we naar Monasterio Nuevo, op een hoogte van 1230 meter. Ook deze puist trap ik zomaar weg. Bijzonder!! Ik denk dat mijn lange broek mijn spieren warm houdt, zodat ik beter kan fietsen. In de afdaling stoppen we in Santa Cruz de la Serós (788 meter). Het dorp staat in zijn geheel onder monumentenzorg.

Er wordt volop gerestaureerd. Tegenover de kerk uit de 11e eeuw eten we in het restaurant Hostal Santa Cruz (www.santacruzdelaseros.com) een Spaanse dagschotel voor €12,= p.p. Het restaurant is een echte aanrader en ligt maar een 200 à 300 meter van de route. Na deze onderbreking rijden we de laatste 6 kilometer door naar Santa Cilia de Jaca, waar we onderdak vinden in de plaatselijke pelgrimsherberg à €10,= p.p.p.n. (zonder ontbijt); maar alles is piekfijn geregeld. De hospita van de herberg is een flinke Spaanse opgewekte vrouw, die ons "paardrijders" noemt en biedt ons aan om onze paarden vanacht in de woonkamer te laten "grazen". (NB.: een Duitse pelgrim heeft dat voor ons vertaald). De plaatselijke winkel is dicht. Er is geen restaurant. Na wat rondvragen komen we uiteindelijk uit bij de sandwichbar van het plaatselijke zwembad. Dit zwembad blijkt gerund te worden door een Engelsman. We eten elk een flinke Spaanse sandwich met varkensvlees en tomaten. Een paar pilsjes erbij en alles is weer in orde voor wat betreft de inwendige mens. We wandelen terug naar de herberg en brengen daar de avond/nacht door. Nic gaat zo rond 22.00 uur naar bed. Typisch in de herberg is dat de muur die uit grote stenen is gemetseld vol staat met muntjes door pelgrims achtergelaten. Ik spreek nog een Oostenrijkse jongen, die ook de Chemin Saint Jaques doet vanuit Col du Somport. Hij vertelt na 3 jaar gewerkt te hebben, als werktuigbouwkundige, weer te gaan studeren voor sociaal werker. De tocht gebruikt hij om zich voor te bereiden op zijn 3 jaar durende studie. Ik heb veel respect voor zijn besluit om weer te gaan studeren. Met een schuin oog zie ik nog een stukje van de voetbalwedstrijd Griekenland-Spanje (2-3) 'op het nippertje'. Daarna ga ik slapen.