Om 06.00 uur staan we op en rond 07.00 uur ontbijten we in de jeugdhotel/-herberg. Als snel blijk ons dat er meer 50-plussers uit diverse landen in het hotel verblijven dan jongeren. Echt wel bijzonder.
Om 08.30 uur vertrekken we. Hier en daar maken we nog wat foto's in Tours. Het is een hele mooie stad. Vervolgens verlaten we de
stad, nadat we in een supermarkt nog wat kopen voor onderweg. Ook weer gas proberen te scoren echter zonder resultaat. Bij een volgende supermarkt had ik eindelijk geluk. Onderweg komen we steeds meer allerlei mensen tegen die aan het fietsen zijn al dan niet naar Santiago. Ook voetgangers. Een Nederlandse man op de fiets. De man mist zijn rechter onderarm. Hij thuis vertelt dat als hij in Nederland thuiskomt dan he
eft hij 3000 kilometer gefietst. Een echtpaar terugkerend uit Santiago. Een loper uit Pau die de route loopt van Tours naar Saint Pied de Port. En een Belgische vrouw, genaamd Martine Somers uit Antwerpen die we tegenkomen.
We drinken samen koffie/bouillon. Op de rustplaats ontmoeten we een echtpaar op weg naar Santiago de Compostela. Ze hebben nog maar 16 dagen om in Santiago te geraken. Hebben hun reis moeten onderbreken voor een sterfgeval in Nederland en zijne even op en neer geweest om de begrafenis bij te wonen. Ze komen uit Driebergen. Ook een zeer markante Belgische man genaamd Bernard uit Gent, lopend op weg naar Santiago. Vertelde manisch depressief te zijn maar dan de vrolijke variant. Hij heeft o
ns ongeveer een half uur aan de praat gehouden. De man is verbaal zeer begaafd. Weet zaken en detail te vertellen en is in zijn bewoordingen zeer scherp. Bernard "de Stapper", zoals we hem noemen komt de komende dagen nog regelmatig terug in onze gesprekken. Hij laat op ons beiden een diepe indruk na.
Omstreeks 16.00 uur komen we op de camping aan, zetten de tenten op en nemen een verfrissende douche. Na het douchen arriveert ook Martine Somers en we raken weer aan de praat. Ze blijkt ook de Santiago-route te fietsen. Dit jaar alleen tot aan Bordeaux om vervolgens richting Toulouse te fietsen. Van daar uit gaat ze per vliegtuig terug naar België. Ze fietst helemaal alleen. Haar man is geen fietser vertelt ze ons en die is daarom maar thuis gebleven. Terwijl zij boodschappen gaat doen lopen wij het dorp in. Alle eetgelegenheden, 3 in totaal, zijn gesloten. We eten in het lokale PMU wedkantoor twee broodjes ham, met erg sterke Franse mosterd, waarvan de tranen je in de ogen schieten.
stad, nadat we in een supermarkt nog wat kopen voor onderweg. Ook weer gas proberen te scoren echter zonder resultaat. Bij een volgende supermarkt had ik eindelijk geluk. Onderweg komen we steeds meer allerlei mensen tegen die aan het fietsen zijn al dan niet naar Santiago. Ook voetgangers. Een Nederlandse man op de fiets. De man mist zijn rechter onderarm. Hij thuis vertelt dat als hij in Nederland thuiskomt dan heeft hij 3000 kilometer gefietst. Een echtpaar terugkerend uit Santiago. Een loper uit Pau die de route loopt van Tours naar Saint Pied de Port. En een Belgische vrouw, genaamd Martine Somers uit Antwerpen die we tegenkomen.
We drinken samen koffie/bouillon. Op de rustplaats ontmoeten we een echtpaar op weg naar Santiago de Compostela. Ze hebben nog maar 16 dagen om in Santiago te geraken. Hebben hun reis moeten onderbreken voor een sterfgeval in Nederland en zijne even op en neer geweest om de begrafenis bij te wonen. Ze komen uit Driebergen. Ook een zeer markante Belgische man genaamd Bernard uit Gent, lopend op weg naar Santiago. Vertelde manisch depressief te zijn maar dan de vrolijke variant. Hij heeft o
ns ongeveer een half uur aan de praat gehouden. De man is verbaal zeer begaafd. Weet zaken en detail te vertellen en is in zijn bewoordingen zeer scherp. Bernard "de Stapper", zoals we hem noemen komt de komende dagen nog regelmatig terug in onze gesprekken. Hij laat op ons beiden een diepe indruk na.
Omstreeks 16.00 uur komen we op de camping aan, zetten de tenten op en nemen een verfrissende douche. Na het douchen arriveert ook Martine Somers en we raken weer aan de praat. Ze blijkt ook de Santiago-route te fietsen. Dit jaar alleen tot aan Bordeaux om vervolgens richting Toulouse te fietsen. Van daar uit gaat ze per vliegtuig terug naar België. Ze fietst helemaal alleen. Haar man is geen fietser vertelt ze ons en die is daarom maar thuis gebleven. Terwijl zij boodschappen gaat doen lopen wij het dorp in. Alle eetgelegenheden, 3 in totaal, zijn gesloten. We eten in het lokale PMU wedkantoor twee broodjes ham, met erg sterke Franse mosterd, waarvan de tranen je in de ogen schieten. 
Martine Somers & Bernard "de Stapper".
Toen we terug kwamen op de camping was Martine net klaar met eten. Ze had nog het één en ander over. Ze vroeg ons of we de "left-overs" wilden op eten. Dat hebben we dankbaar aanvaard, zoals het "Ollanders" betaamt. Na het eten hebben we hier en daar nog een praatje gemaakt met wat Nederlanders. Deze hadden het echt niet voorzien op wat luidruchtige Fransen die ook op de camping staan. Deze Fransen waren zeer goed uitgerust, allen met dubbelassige caravans met alles erop en eraan. Wasmachines en drogers in separate aanhangwagens. Kortom zeer luxe!! Volgens hen zijn het, ja je leest het goed "nomaden"!!! Klopt inderdaad volkomen!!!! Na enige observatie blijken het gewoon reizende marktkooplui te zijn. Typisch zo'n Nederlandse reactie, maar wel een lachwekkende!! We gaan zo rond 22.30 uur naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten