Wie ben ik:

Ik ben Maarten Lautenslager 53 jaar, bijna 32 jaar gehuwd met Alice, mijn geliefde en gewaardeerde (v)echtgenote en gezinsmanager. Wij wonen in Veldhoven, onder de rook van Eindhoven. We hebben 2 uitwonende zoons Jeroen (25) en Niels (22), die in Breda en Veldhoven wonen. Ik ben al meer dan 31 jaar werkzaam bij de politie, waarvan de de laatste 13 jaar bij de Vreemdelingenpolitie in Eindhoven en omstreken, waar we met een flink aantal collega’s dagelijks druk zijn met het vreemdelingen gerelateerd politiewerk. Het is een fijne job, die we met plezier doen.

donderdag 16 augustus 2007

Dag 5: 01 augustus 2007.

Dag 5. Woensdag 01 augusstus 2007. Dagafstand: 107.87 kilometer. Temperatuur tussen de 13 en 25 graden Celsius. Geheel zonnig. Fietstijd: 6 uur 12 minuten. Gemiddelde snelheid: 17.35 km p/u. Hoogste snelheid: 42.29 km p/u. Na een zeer goede nachtrust staan we om 06.00 uur op. Alles ingepakt en na een stevige bak koffie/bouillon op weg naar St. Léger-aus-Bois. Meteen flinke klimmetjes en evenzovele afdalingen. Dus erg heuvelachtig, flinke kuitenbijters, maar het ging goed. Onderweg komen we een Nederlandse vrouw tegen op weg van Parijs naar 's Gravenmoer, "helemaal alleen" op een zeer eenvoudige fiets. Alle respect onzerzijds. We praten even met haar. Kortom een leuk kontakt. Overigens waren we gisteren een Nederlandse echtpaar uit Dalfsen tegengekomen, die ervoor gekozen hadden om vanuit Santiago te vertrekken naar Nederland. Dwars door St. Quentin fietsten we en we worden ingehaald door een jongeman uit Delft die op weg is naar Anecy in de Alpen. Hij is niet erg spraakzaam. We doen boodschappen bij de Lidl en kopen daar vers fruit en weer chocoladebroodjes. We rijden door en in Saint Simon scoren we een stempel bij de 'gendarmerie' (soort zoekt soort). Bij de plaatselijke kerk een lunchstop gemaakt (bouillon/koffie/broodjes/fruit). We ontmoeten daar twee Nederlandse zusjes van rond de 20 jaar, die spontaan vanuit Nederland naar Rouen fietsen. De oudste studeert tandheelkunde in Nijmegen en de jongste gaat Nederlands studeren in Zwolle. Spreken beiden volgens eigen zeggen 'brugklas' Frans. Ze waren ongetraind, heel bijzonder. In Noyon bezoeken we de kathedraal. Het is zeer indrukwekkend en imposant. Ook daar een stempel gescoord. Voor de kathedraal zitten mensen te bedelen. Later in het reisverslag zal ik daarop terugkomen. Het laatste stuk naar St. Liger-aux-Bois is relaxed fietsen, maar er is in het dorp geen camping. Diverse mensen gevraagd, zelfs de burgemeester werd voor ons gebeld, die ons aanbod op een gemeentelijk terrein te gaan staan. We hebben beleefd geweigerd omdat het niet bewaakt was en sanitaire voorzieningen ontbraken. Het routeboek beschrijft dat er een camping is, maar die blijkt niet meer te bestaan. Er is in de buurt wel een privé-chaletpark, dat door luchtvaartpersoneel wordt gebruikt. Er ligt in de buurt ook een vliegveld. We rijden via en door diverse kleine plaatsjes op zoek naar een camping en/of andersoortig onderdak, echter zonder resultaat. We besluiten om naar Compiegne door te fietsen. Bij de 4e poging om in te checken in een hotel hebben we geluk. Hotel De Flandre in het centrum van Compiegne. Het is één van de dure overnachtingen deze tocht. Na een verfrissende douche in de stad eten we in 'Restaurant De Paris'. We wandelen daarna nog wat door de stad om vervolgens terug naar het hotel te gaan. Voor we naar bed gaan nemen we nog een pilsje.

Geen opmerkingen: