naar de supermarkt. Broodjes zoals gewoonlijk. Goed 09.30 uur "en route" richting Laas.
We bevinden ons aan de voet van de Pyreneën en dat is te merken ook. Hellingen van 8 à 9 % en evenzovele "kado-kilometers". Het hakt er stevig in. We zwoegen, trappen, stampen zowat over "de tenen" van de Pyreneën. De natuur is prachtig. Hier en daar stoppen we voor een foto. De temperatuur is erg hoog, 30 à 33 graden Celsius. Het voelt heter op de hellingen in de zon. Koeien kijken ons dom aan met een blik zo van, wat een mafkezen om te gaan fietsen!!! Ondanks de goede bewegwijzering rijden we een keer verkeerd. Een Franse automobilist biedt aan voor te rijden hetgeen we dankbaar aanvaarden. Even tevoren hadden we een Parisienne met een rugzak zien lopen op weg naar Santiago de Compostela. Ze vertelde gisteren het traject Bordeaux-Dax met de trein te hebben gedaan!! De vrouw zagen wij vervolgens in een Franse auto zitten als liftster. Niet de juiste pelgrim-instelling dus vinden wij.
Onderweg een mechanisch defectje; de voorderailleur functioneert niet optimaal. Aangezien het vandaag 15 augustus is zijn alle winkels dicht, dus morgen op zoek naar een fietsenmaker om het euvel te laten verhelpen. We komen er zelf niet uit. Om ons niet te laten verrassen kijken we al vroeg uit naar een eetgelegenheid en die vinden we in Caresse Cassaber.
Hotel/restaurant Tissier, 64270 Carresse Cassaber
De zaak wordt gerund door twee zusjes die allebei al op leeftijd zijn en ze lopen krom van de reuma en/of ouderdom. We mogen onze fietsen in het café zetten. Dat noemen we nog eens bewaking (service!!!). In het eetgedeelte zitten 3 mannen achter elkaar, die ons aankijken/staren. Het heeft een sfeer alsof je in een cowboyfilm als "stranger" in een saloon binnenkomt. Het voelt vreemd/eigenaardig; binnen koel, buiten 33 graden Celsius. We bestellen een "plat du jour". Op zondag en krijgen een perfect volwaardig en zeer goed maal. Eénmaal soepterine (2 x soep de man). Allebei een flink stuk Jambon Baljonnet met boter. Een flinke varkenscotelet met haricots verts en friet en als dessert de keuze uit ijs, appeltaart (gateau Basque) of chocolademousse en dat voor maar €12,= per persoon. Het was heerlijk en het restaurant is een aanrader. Na de "lunch" weer op de fiets en de laatste 25 km vallen zwaar na zo'n maaltijd. Rond 15.30 uur komen we in Laas op de camping aan. Qua route-schema liggen we weer op koers. Goede camping. De lucht betrekt en na het opzetten van de tent begint het gestaag te regenen. De teperatuur zakt aanzienlijk. Nog even het dorp ingefietst op zoek naar een eetgelegenheid, echter zonder resultaat. Tussendoor heeft Nic veelvuldig telefonisch contact met het thuisfront, maar hij hoort niets. SMS werkt wel. Dan weer wel dan weer niet. De Franse overbuurvrouw in een camper nodigt ons in het Engels uit voor de koffie. Ze heten Davin en Veronique (3 kinderen, 2 jongens/1 meisje). Hij is landschapsarchitect en zij voorlopig nog huisvrouw maar van origine is ze ICT-docente en naar blijkt in het verleden een verwoed backpackster in Australië/Nieuw Zeeland/Stille zuid eilanden en Indonesië en Thailand. Een geanimeerd gesprek en een waardevolle ontmoeting!! Rond 22.00 uur, het regent nog steeds, de tent in en klaar maken voor de nacht. Daarna nog wat SMS-jes verstuurd en gebeld met het thuisfront. Alice heeft mijn brief ontvangen en was er erg blij mee. Soms heeft ze het moeilijk maar meestal gaat het goed. Veel mensen hebben contact met haar. Dat geeft een goed gevoel. Na een goede dag, tevreden naar bed, met in gedachten het liedje: "zachtjes tik de regen op mijn (tent) zolderraam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten